𝘿𝙚 𝙠𝙧𝙖𝙘𝙝𝙩 𝙫𝙖𝙣 (𝙖𝙡𝙡𝙚𝙚𝙣 𝙢𝙖𝙖𝙧) 𝙬𝙖𝙖𝙧𝙣𝙚𝙢𝙚𝙣

“Wees de representant van je eigen leven”, zei ooit een studiegenoot. Daar kan je een hele discussie op loslaten, maar hij wilde ermee aangeven dat je met meer afstand kan kijken naar wat je voelt, denkt en vindt.

Ik wilde hier een column over schrijven omdat ik afgelopen weken veel verhalen voorbij heb zien komen van mensen die hun leven op een andere manier ervaren. Muziek komt intenser binnen, oude emoties komen naar boven en lichamelijk gebeurt er ook van alles.

Dat maakt onzeker en zorgt voor verwarring waardoor je gaat twijfelen.

• Ik wil luisteren naar mijn gevoel, maar welk gevoel dan?
• Ik wil mijn hoofd erbij houden, maar wanneer dan?
• Let op de signalen, maar welke? Die van angst of geruststelling?
• Wat is waar en wat bedenk ik maar?

Het is je automatische piloot waar je van af stapt wat maakt dat je meer bewust wordt van wat je voelt en denkt.  

Ken je het boek “Oei ik groei”? Het is een boek voor jonge (aanstaande) ouders waarin uitgelegd wordt in welke fase je baby zit en welk gedrag daarbij hoort. Dat noemen ze een ‘sprongetje’. Ik weet van mijzelf nog dat het me gerust kon stellen als ik het even niet wist. Wat ik op zich ook weer bijzonder vond, want waarom kon ik het huilen moeilijk accepteren als ik niet wist wat het was en als ik las ‘het is een sprongetje’ dan wel. Het feit dat het dan een reden had gaf rust.

Feitelijk maken we nog steeds sprongetjes, maar dan meer in bewustwording van onszelf.

Wanneer je op een punt van een ‘sprongetje’ staat maakt dat in eerste instantie vaak onrustig. Je neemt je wereld anders waar en kijkt op een andere manier naar situaties en mensen om je heen. Dat schudt aan de basis van jouw leven. Daarbij ervaar je vaak lichamelijke klachten, je slaapt minder goed, bent moe en hebt emoties die je niet leuk vindt en niet begrijpt.

Dat kan voelen als chaos en dat maakt onzeker. Inzicht komt gelukkig ook, maar altijd pas achteraf. Eerst heb je de chaos nodig om los te komen van je standaard patronen zodat je op zoek gaat naar waarom je voelt wat je voelt. Op die manier krijg je inzicht in jouw ruis van verdriet, pijn of angst en wat je nodig hebt om ze los te  laten of te helen.

𝙃𝙤𝙚 𝙯𝙤𝙧𝙜 𝙟𝙚 𝙫𝙤𝙤𝙧 𝙝𝙤𝙪𝙫𝙖𝙨𝙩 𝙩𝙚𝙢𝙞𝙙𝙙𝙚𝙣 𝙫𝙖𝙣 𝙙𝙚 𝙘𝙝𝙖𝙤𝙨?

Hoe kom je door zo’n periode van onzekerheid heen en krijg je enige helderheid in wat je allemaal ervaart?

Stop het patroon van direct reageren en blijf met open vizier kijken. 

Verleg de focus naar jezelf in plaats van de situatie of de ander. Neem waar wat je voelt, wat je denkt en wat je wil, maar reageer niet gelijk. Probeer om er (letterlijk) mee te zitten of schrijf op wat er door je heen gaat. Slaap er een nachtje over en kijk hoe je je dan voelt. Je hebt zo meer helderheid en je zal ervaren hoeveel rust dat geeft. 

𝙎𝙩𝙤𝙥 𝙩𝙚 𝙙𝙤𝙚𝙣 𝙬𝙖𝙩 𝙟𝙚 𝙖𝙡𝙩𝙞𝙟𝙙 𝙙𝙤𝙚𝙩 𝙚𝙣 𝙣𝙚𝙚𝙢 𝙚𝙚𝙧𝙨𝙩 𝙖𝙡𝙡𝙚𝙚𝙣 𝙢𝙖𝙖𝙧 𝙬𝙖𝙖𝙧

Doorbreek je oude patroon van direct reageren en bijvoorbeeld weglopen, deuren sluiten of in de verdediging gaan.

Zo geef je ruimte aan jezelf, wat een situatie oproept en wat je voelt. Je verlegt de focus naar jezelf waardoor je inzicht krijgt in je eigen handelen zodat je andere keuzes kan gaan maken. Keuzes die beter bij je passen en waar je gelukkiger van wordt.